Kategori: Kısa Öykülerim

Not: Öykü, Deliler Teknesi Dergisinin Kasım-Aralık 2021 90. Sayısında yayımlanmıştır. Fehmi Bey,  bir kamu kurumunda otuz yılını devirmiş, altmış beş yaşında mecburen emekli olmayı bekleyen bir memurdu. Evli ve geç olan çocuklarından Ayça liseye, diğer büyük kızı Ayfer ise üniversiteye yeni başlamıştı.  Eşi Tülin ise ev hanımıydı. Fehmi Bey, memuriyete başladığı ilk günlerde; kolunda siyah kolluklarıyla çalışan yaşlı memurlar, daktilo ve kolla çevrilen hesap makinalarını görmüştü. Tecrübeli olması nedeniyle kurnaz …

Gittiği konferans salonu kalabalıktı. Uğultular arasında sahnedeki görevli, birazdan butona basarak atanacak öğretmenlerin belirleneceğini duyurunca herkes bir anda sus pus olmuştu. Bir kaç kez aynı durumu yaşayan ve her seferinde atanamayan yirmi yedi yaşındaki Hakan, bir inşaat firmasında çalışıyordu. İşi ağırdı. Her gün erkenden yola çıkıp gittiği inşaatta yerine göre tuğla taşıyor ve zaman zaman da ustalara yardım ediyordu. Bir ağabeyi ile ablası evli, başka şehirlerde yaşıyorlardı. Hakan, emekli babasıyla …

Evin dördüncü çocuğu erkek doğduğunda baba, şükretmek için evlerine yakın bir tepedeki yatıra gidip dualar etti. Yatırın yanı başındaki meyve vermeyen ağaca bağlanmış rengârenk çaputlara bakıp gülümsedikten sonra “Hay Allah” diyerek eve geldiğinde oğlunu banyosu yaptırılmış halde yatağında mışıl mışıl uyurken buldu. Evde hummalı bir hareket başlamıştı. Üç kız kardeş hem ev işlerine hem de yeni doğan kardeşlerine bakarak lohusa dönemindeki annelerine yardım ediyorlardı. Dedesi, bebeğin kulağına  “Ahmet” diye fısıldadı. …